Od 1 stycznia 2019 tak zwana strefa wynagrodzeń dozwolonych (niem. Gleitzone) stanie się „obszarem przejściowym” w odniesieniu do składek na ubezpieczenie społeczne, odprowadzanych w ramach Midijob. Osoby zarabiające pomiędzy 450 a 1300 euro będą wprawdzie opłacały składki w obniżonej wysokości, jednak uzyskają one pełne uprawnienia emerytalne. Plany te są częścią projektu ustawy o reformie systemu emerytalnego, opracowanego przez rząd federalny. Reforma została już uchwalona, teraz mają nad nią obradować jeszcze Bundestag i Bundesrat. Pakiet emerytalny ma wejść w życie w 2019 roku.

Midijob – jakie zasady obecnie obowiązują i co ma się zmienić

Osoby wykonujące obecnie Midijob, a więc osiągające dochód w przedziale 450–850 euro, nie mogą zostać zwolnione ze składek na ubezpieczenie społeczne (jak w przypadku Minijob), jednakże nie muszą też opłacać składek w pełnej wysokości. Zamiast tego opłacają składkę emerytalną w zredukowanej wysokości. Jej wymiar jest zróżnicowany w zależności od wysokości zarobków. Gdy wynoszą one 850 euro, płaci się pełną wysokość składki. Zatrudnieni znajdują się w strefie wynagrodzeń dozwolonych, przewidującej obniżony wymiar składki w zależności od uzyskiwanych zarobków. Im większe są więc dochody pracownika w przedziale 450–850 euro, tym wyższy jest jego udział w składkach na ubezpieczenie społeczne. Składki są wyliczane na podstawie ściśle określonej formuły. Z kolei udział pracodawcy w ubezpieczeniu społecznym nie ulega zmianie, wynosząc połowę pełnej wysokości składki. Poszczególne poziomy strefy wynagrodzeń dozwolonych pokazują, że obciążenie składkami na ubezpieczenie społeczne (w tym przypadku – składką na ubezpieczenie emerytalne) wzrasta wraz z osiąganymi zarobkami. Jednocześnie osoby nieznacznie przekraczające limit dla Minijob poprzez niskie składki oszczędzą niewiele na swoją przyszłą emeryturę. W ten sposób niskie zarobki prowadzą do pomniejszenia wysokości emerytury.

Midijob – wysokość emerytury ma ulec wzrostowi

Najważniejszą zmianą, która ma wejść w życie, jest nabycie przez osoby wykonujące Midijob takich samych praw emerytalnych, jak gdyby opłacały one pełną wysokość składki na ubezpieczenie emerytalne. Jednostki rozrachunkowe nie będą już wyliczane na podstawie fikcyjnego, pomniejszonego i oskładkowanego wynagrodzenia. Odtąd zawsze mają być one ustalane na podstawie rzeczywistego wynagrodzenia za pracę.

Osoba wykonująca Midijob w momencie ustalania wysokości emerytury będzie postrzegana tak, jak gdyby opłacała składki na ubezpieczenie społeczne w pełnej wysokości. Wykonywanie Midijob – mimo obniżonej wysokości odprowadzanych składek – ma więc pozwolić w przyszłości na uzyskanie pełnych uprawnień emerytalnych. Część osób zatrudnionych w Niemczech w niepełnym wymiarze czasu pracy zostanie zaliczona do kategorii „Midijob”, w związku z czym będą one mogły opłacać niższe składki na ubezpieczenie emerytalne. Przysługujące dotychczas prawo opcji, a więc rezygnacji z uregulowania dotyczącewgo strefy wynagrodzeń dozwolonych, zostanie tym samym całkowicie zniesione. Według danych Niemieckiego Instytutu Badań Gospodarczych z nowych uregulowań skorzystają przede wszystkim kobiety zatrudnione na część etatu. Ponad 80% planowanego odciążenia w zakresie składek przypadnie więc kobietom zatrudnionym w niepełnym wymiarze godzin, których większość pracuje do 25 godzin tygodniowo.

Midijob – jakie zasady obowiązują w przypadku pozostałych składek na ubezpieczenia społeczne i co zmieni się w 2019 roku

Zatrudnienie w ramach Midijob – w odróżnieniu od Minijob – jest zasadniczo objęte kompleksowym obowiązkiem ubezpieczeniowym w zakresie ubezpieczenia emerytalnego, zdrowotnego, pielęgnacyjnego oraz ubezpieczenia na wypadek bezrobocia. Zgodnie z obecnym stanem prawnym wysokość składek na ubezpieczenie emerytalne, zdrowotne, pielęgnacyjne oraz na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia jest obniżona w strefie wynagrodzeń dozwolonych. Tak samo będzie wyglądało to również w nowym „obszarze przejściowym”. Zatrudnieni będą opłacać składki uzależnione od wysokości ich zarobków, uzyskując przy tym odpowiednie uprawnienia. Warto poruszyć jeszcze jedną, istotną kwestię. Patrząc z perspektywy prawa pracy, osoby wykonujące Midijob w zasadzie nie różnią się od pełnoetatowych pracowników. Im również przysługuje prawo do urlopu, wynagrodzenia chorobowego oraz płacy minimalnej.

Midijob a podatek

Midijob – w przeciwieństwie do Minijob – nie przewiduje szczególnych regulacji podatkowych. W związku z tym zarówno pracodawca, jak i pracownik objęci są obowiązkiem podatkowym. Obowiązuje przy tym indywidualna klasa podatkowa.

Midijob – jakie zmiany czekają pracodawców w 2019 roku

Pracodawcy w dalszym ciągu będą opłacali pełną wysokość składek na ubezpieczenie społeczne dla osób zatrudnionych w ramach Midijob. Muszą oni regularne zgłaszać pracowników do wszystkich instytucji ubezpieczeniowych. W przyszłości mają być oni też zobligowani do zgłaszania do instytucji ubezpieczenia emerytalnego obu wynagrodzeń – zarówno faktycznie uzyskanego, jak i tego podlegającego oskładkowaniu.

Midijob i płaca minimalna – jakie zasady obowiązują

W przypadku zarobków uzyskiwanych przy wykonywaniu Minijob zawsze trzeba brać pod uwagę wartości przeciętne. Przeciętna wysokość zarobków w okresie 12 miesięcy nie może przekroczyć 850 euro miesięcznie (a więc łącznie maksymalnie 10 200 euro w razie ciągłego zatrudnienia). Okazjonalne i nieprzewidziane przekroczenie tego limitu nie powoduje jeszcze zmiany zaszeregowania. Warto przy tym pamiętać, że od 2015 roku za okazjonalne uznaje się trzykrotne przekroczenie miesięcznego limitu. Poza tym osobom wykonującym Midijob przysługuje ustawowa płaca minimalna. Od 1 stycznia 2018 obowiązuje ona we wszystkich branżach bez wyjątku, wynosząc obecnie 8,84 euro brutto za godzinę. Od 1 stycznia 2019 płaca minimalna ma wzrosnąć o niecałe 4%, do kwoty 9,19 euro za godzinę. W związku z wytycznymi ustawy o płacy minimalnej pracodawcy zobowiązani są do prowadzenia odpowiedniej dokumentacji zatrudnienia w ramach Midijob. W formie pisemnej należy więc ustalić:

– godzinę rozpoczęcia pracy,

– godzinę zakończenia pracy,

– dzienny wymiar czasu pracy.

Tego rodzaju dokumentacja musi zostać sporządzona najpóźniej do 7. dnia od momentu rozpoczęcia pracy. Należy ją przechowywać przez okres 2 lat. Ma to umożliwić późniejszą weryfikację faktycznego wypłacania płacy minimalnej.